Εντυπώσεις από τη χθεσινοβραδινή συνεδρίαση της Βουλής:

Ο Α. Τσίπρας διαχειρίσθηκε ένα κάκιστο χέρι – την καταστροφική διακυβέρνηση του 2015 -  επιδέξια. Εμφανίσθηκε άνετος, μαχητικός, και συγχρόνως ανοικτός στον διάλογο με την αντιπολίτευση. Ο Κ. Μητσοτάκης, αντιθέτως, απέτυχε να αξιοποιήσει το μέγα συγκριτικό πλεονέκτημα που του προσέφεραν τα κυβερνητικά πεπραγμένα. Έδωσε την εντύπωση ενός εκνευρισμένου λογιστή μάλλον παρά ενός εν αναμονή πρωθυπουργού. Ουσιαστικά έπαιξε στο γήπεδο του αντιπάλου – δεν κατόρθωσε να επωφεληθεί της ευκαιρίας για να αρθρώσει ποιοτικό εθνικό λόγο ικανό να εμπνεύσει. Θύμισε Σημίτη – μείον το καθηγητικό κύρος.

Η παρακολούθηση της συνεδρίασης με έπεισε ότι η διελκυστίνδα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ θα είναι σκληρή, παρατεταμένη, και εις βάρος της ανάκαμψης της χώρας· και ακόμη και της ομαλότητας της πολιτικής της ζωής. Το πιθανότερο δε είναι, ότι, με την επί το αναλογικότερο μεταβολή του εκλογικού νόμου που ήδη μεθοδεύεται, η Ελλάδα θα περάσει από την κακοκυβέρνηση των τελευταίων ετών στην ουσιαστική ακυβερνησία. Καθώς εποικοδομητική συνεργασία κομμάτων α λα ευρωπαϊκά είναι αποδεδειγμένως ασύμβατη με τη νοοτροπία των κομματανθρώπων μας. Και άρα, και να επιχειρηθεί, δεν πρόκειται να τελεσφορήσει.

Εν αναμονή της εμφάνισης μιας κίνησης σοβαρών Ελλήνων με στόχο την αναμόρφωση των πολιτειακών μας θεσμών και τη συνακόλουθη ανασύνταξη των κρατικών υπηρεσιών και χάραξη μιας ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής, η Ελλάδα θα συνεχίσει να σέρνεται. Με ορατό τον κίνδυνο η ανεπαρκής έως καταστροφική διαχείριση της Οικονομίας, του Μεταναστευτικού, της Παιδείας, της Δημόσιας Τάξης, της Άμυνας, και της Εξωτερικής Πολιτικής να αποδυναμώσει περαιτέρω την ήδη τραγικά εξασθενημένη θέση της χώρας μας στον διεθνή στίβο.