Το κείμενο αυτό αποτελεί προδημοσίευση άρθρου στο επόμενο τεύχος των Εθνικών Επάλξεων, περιοδικού οργάνου του Συνδέσμου Επιτελών Εθνικής Αμύνης (ΣΕΕΘΑ).
Οι σχέσεις της Ρωσίας με τη Δύση
είναι διαχρονικά αμφίσημες: Μετά την αρχική βυζαντινή τους μαθητεία, οι Ρώσοι αναζήτησαν
εκσυγχρονιστικά πρότυπα στον ευρωπαϊκό χώρο και, εν συνεχεία, στον
βορειοαμερικανικό – εμμένοντας όμως στη διακριτή πολιτισμική τους ταυτότητα˙
και θέτοντας τη δυτική τεχνολογική και οργανωτική εμπειρία στην υπηρεσία
μεγαλεπήβολων εθνικών τους εγχειρημάτων, ανάλογων προς τα εδαφικά και δημογραφικά μεγέθη τους. Και, από
την πλευρά τους, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, αναγκάσθηκαν εκ των πραγμάτων να
αντιμετωπίσουν τον ρωσικό γίγαντα, υπό τις εκάστοτε πολιτειακές μεταμορφώσεις
του, ως μείζονα συνιστώσα του γεωπολιτικού γίγνεσθαι, και, κατά περίπτωση, ως
σύμμαχο ή αντίπαλο˙ χωρίς ωστόσο να τον θεωρούν μέρος του δυτικού κόσμου.
